آنچه از زندگی می آموزم...

کوه با نخستین سنگها آغاز می‌شود/انسان با نخستین درد/در من زندانی ستمگری بود که به آواز زنجیرش خو نمی‌کرد/من با نخستین نگاه تو آغاز شدم

آنچه از زندگی می آموزم...

کوه با نخستین سنگها آغاز می‌شود/انسان با نخستین درد/در من زندانی ستمگری بود که به آواز زنجیرش خو نمی‌کرد/من با نخستین نگاه تو آغاز شدم

غروب

 

                                                       دریاچه ارومیه

 

بعضی­ها میگن باید وقتی که در اوج هستی خداحافظی ( غروب) کنی.

اما خورشید هم با همه عظمت و بزرگیش، در سردترین و خاموش­ترین حالتش افول میکنه.

شاید داره تلاش می­کنه تا آخرین نفس بجنگه!

از نظر من اونهایی که در اوج خداحافظی می­کنن، نگران " از دست دادن" هستن.

 نگران اینکه دیگه نتونن در اوج باشن.

نگران اینکه دیگه اون چیزی که بودن و هستن نباشن!

 

 

 

 

 

 

نظرات 7 + ارسال نظر
... یکشنبه 23 تیر‌ماه سال 1387 ساعت 19:54 http://jesmekhak.blogfa.com

مهم اینه جسارت خداحافظی کردنو داشته باشی
چه در اوج و چه در حال افول!

خداحافظی در افول که جسارت نمیخواد! مثل یه فتبالیست! کنار گذاشته میشی! تموم میشی! یه اجباره!
و خداحافظی در اوج یه ترسه! شاید جسارت بخواد! جسارت کنار گذاشتن چیزی که دوسش داری! اما دلیلش مهمه و اون دلیل خیلی پسته! چون اسمش ترسه

دامون دوشنبه 24 تیر‌ماه سال 1387 ساعت 10:50

آره مثل بازیه فوتباله.اما خداحافظی در اوج مال کساییه که ارزش خودشون رو بالاتر از عشقشون به فوتبال میدونن...
منو یاد خودم انداختی با این پستت. بعد از اتفاقی که برای خودم افتاد دیگه به خداحافظی در اوج اعتقادی ندارم.
آره باهات هزار در هزار موافقم. چقدر به دلم نشست این پست تایماز مرسی

ذهن چسبناک سه‌شنبه 25 تیر‌ماه سال 1387 ساعت 12:55

برای تاخیر در مطالعه ی پست شدیدا عذر می خواهیم
.
حرفتم بی راه نیست
خداحافظی در اوج ترس از کم اوردنه
با این کار یه جورایی چرخه به هم می خوره ... باید از پایین شروع کرد به بالا رسید و دوباره کم کم پایین اومد و به کسایی که می خوان به بالا برسن کمک کرد

نازنین سه‌شنبه 25 تیر‌ماه سال 1387 ساعت 21:05

ببخشید نت نداشتم دیر اومدم
مرسی از تبریکت.
منم دوست دارم تا اخرین لحظه بجنگم اما خوب خیلی وقتها هم تو اوج بی خیال همه چیز شدم.
اما برای کاری که ارزششو داشته باشه تا افول که هیچی تا بعدشم میجنگم
باشگاهو راه انداختین؟
میشه یه دعوت نامه برام بفرستی تو این وبلاگ جدیدم؟

اونی که ... دوشنبه 31 تیر‌ماه سال 1387 ساعت 23:33

1- کسی که در اوجه خداحافظی نمی کنه...کسی که داره می بینه و احساس می کنه که کم کم داره رو به افول می ره ،هر چند ظاهرا هنوز در اوج باشه، خداحافظی می کنه. اینو فقط خودش احساس می کنه و بس. خداحافظی می کنه چون نمی خواد دیگه نهایت افول خودش رو ببینه.

کسی که داره افول می کنه و تا تهش وایمیسته قدرتمنده، قدرتمداره...افول خودش رو میبینه و مردانه وایمیسته...

کسی که ظاهرا در اوج خداحافظی می کنه (بر مبنای برداشتی که من کردم از پستت) می ترسه... ولی حق افسوس نداره... یا باید وایستاد؛ یا خداحافظی مردانه کرد... و تمام

2- عکسات قشنگن خیلی

3- وبلاگت بی ریخت شده خیلی (یعنی از کادر زده بیرون)

4 - موضوع پستتت محشر بود خیلی

5- نوشتشم که کلا بر دل نشین بود خیلی، سوای بقیه تعریفام این یکی رو راست می گم خیلی :دی

6- ... (اینم خودت حدس می زنی، اصرار هم نکن نخواهم گفت :هی دی)

7- در اوج زی...

دامون سه‌شنبه 1 مرداد‌ماه سال 1387 ساعت 16:46

سیاست کثیف رو وارد موسیقی نکن
از این کار به شدت متنفرم
موسیقی یه زبان جهانیه. مخصوصا موسیقی خوب. به احترام تمام خونهایی که توی تمام خاکهای تمام کشورهای جهان ریخته شده این موسیقی رو میذارم باشه. درد تمام ملتها توی این موسیقی هست. و دیگه اینکه حقیقت همیشه حقیقت میمونه حتی اگه یه عده کوته فکر بخوان عوضش کنند. بذار بگن ساری گلیم مال ارمنی هاست. مال فارس هاست. چه اهمیتی داره اصلا مال کیه. مهم اینه که قشنگه و هست و هر ملتی درد و آرزوهای خودش رو توش پیدا میکنه. برش نمی دارم تایماز عزیز. گفتم که خودخواهم!! دییی

امیدوارم روزی متوجه دلیل حساسیت من به این مطلب بشی!
مثل همیشه باید یک دوره بگذره تا بفهمی من چی میگم : دی
قصد من اعمال نظر در وبلاگ تو نیس. شاید برای تو این مسئله ساده باشه! اما برای من یک ارزشه! بنابراین تا روزی که برش نداری من به وبلاگت نمیام! نمیخواد متاسف باشی.

تلواسه چهارشنبه 2 مرداد‌ماه سال 1387 ساعت 01:07 http://telvaaseh.blogfa.com

خواهی نخواهی هر طلوعی غروبی به همراه دارد .غروب خورشید پس از به اوج رسیدنش آغاز میشه.
موفق باشین

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد