روزایی هستن که خیلی دلم میخاد بنویسم! روزایی هستن که یه فکر جدید به سرم میزنه و دلم میخاد ساخته و پرداخته ش کنم و بنویسم! ولی بعدش یادم میره! یا اینکه حوصله بسط دادنش یهو که اومده یهو هم میره! این روزا تو یه حالت عجیبم! عین کسی که یه مشت خورده و منگ اونه! حسی که حتی نمیتونم خیلی توضیحش بدم!
لحظاتی هستن که احساس خستگی میکنم و دلم میخاد کارو ول کنم و یه مدت بیکار با اولدوز بگردم و برم مسافرت! بعدش یهو یادم میفته بیکاری فقط یه هفته برام لذت بخش خواهد بود و بعدش عذاب خواهم کشید.
تنها ستاره ای که تو زندگیم میدرخشه تویی اولدوز نازنینم! تو نباشی دیگه حسی برای زندگی ندارم!
بیشتر بخند
گرمتر بتاب